Fazlaca Gülmek

Şu sıralar çok gülüyorum. Pek fazla. Kötü değil aslında bu. Gülmek sonuçta. İnsanı gençleştirir, güzelleştirir. Hatta bu gülmenin neden insanı genç tuttuğuyla ilgili bir teori geliştirdim: İnsan güldükçe yanak kasları güçlenir ve kaslı yanaklar da sarkmaz.

Konudan fazla uzaklaşmayalım.

Ne diyorduk, gülmek...

Atalarımız ne demiş, "En son gülen iyi güler." ya da "Çok gülen çok ağlar." Gülmekle ilgili bir tane olumlu atasözü bilen var mı?

Gülmemin bir nedeni de boşvermişlik olsa gerek. Herşeyi boşverdim. Öyle mi, peki, ne yapalım, böyle olması gerekiyormuş. Matematik quizinden 30 üzerinden 5 aldım ve kendime güldüm. (O derece gülmekteyim yani.) Bu davranış karakterime de uymuyor. Ben ciddi, depresif bir insanım bir kere. Ne o öyle, cıvık cıvık.

Öyle Bir Geçer Zamanki'den olsa gerek, beynim olaylara olumlu bakma fonksiyonunu kaybetti.
Fonksiyon demişken. Iy... O ne sinir bozucu bir konudur öyle. Bu fonksiyonu bulanın da neden bulduğu muamma. Kendine 'Zeki adammış' dedirtmek için mi, öğrencilerden bir dolu küfür yemek için mi?

Klasik öğrenci sorusudur bu; her konu başladığında sorarlar:
"Hocam! Bu konu hayatımızda ne işe yarayacak?"
Ergen sınıf olarak yönelttik elbette. (:
"ÖSS'de mal gibi kalmamak için öğreniyorsunuz bebeler." Öğretmenden gelen cevap muazzamdı. Cevap bulamadık.

Son iki paragrafta konudan tamamen saptığımı fark ettim. Çok karışık bir zihnim var ve ne düşünürsem yazıyorum. Ondandır.

Dizimi izleyip tekrar depresif olcağım ben.
Zaten yeni bölümünü kaçırmamalıyım. (not: Osman'ın yanaklarını ısırmak geliyor içimden)

Talihsiz Serüvenler Dizisi'ni de severdim. Ne kadar olumsuzluk varsa roman karakterlerinin başına gelirdi. O kitabı okurken gülümsediğimi hatırlamıyorum. Oysa ki yeniçerilerin ayaklanmasında bile ince bir mizah yakalayabilen zihniyete sahibim. Dedim ya, çok gülüyorum (Bak, konuyu nasıl en başa bağladım)

Gülümseyin hep. Olumsuz bakın bazı şeylere ki, sonuç olumlu geldiğinde mutlu olun (hasta bir düşünce, ama ben çoğu kez böyle yapıyorum.) Bir de, insanları sevin. Sevmezseniz yaşamaktan bıkabilirsiniz...

8 yorum:

  1. Haha. Ben de çok fazla gülerim, bir süre sonra yanakların ağrıyor be yahu!

    YanıtlaSil
  2. Dedim ya, benimkiler de kas yaptı. Baklavalar çıkacak(!)
    O yanakların ağrıma hatta hissizleşme durumunu da biliyorum. (:

    YanıtlaSil
  3. yalnız hocanın cvb ı muthıstır. hıc edebıyata gırmeden konuyu ozetlemıs

    YanıtlaSil
  4. devekuşuna baktım hemen güldüm.çok tatlısın ya.blogunu sewdim.izleyicin oldum bile:) gülelim gülmek somurtmaktan iyidir derler.

    YanıtlaSil
  5. Teşekkür ederim, o senin tatlılığın.
    Bence de, gülelim.
    Teşekkürler.

    YanıtlaSil
  6. Gülmek güzeldir.. Bende talihsiz, kötü olan bir olaya bile tebessum eder, hatta kendimi kaybedip kahkaha bile attığım oluyor malesef :) Ama gülmek güzel şey.. Yüzünde yüzümüzden eksik olmasın :)

    YanıtlaSil
  7. Kötü olaylara gülebilmek çok iyi aslında. Benim gülmem biraz da sinir bozukluğundan oluyor. :)
    Ne hoş bir yorum olmuş böyle. :)
    Katılıyorum, eksik olmasın. Teşekkürler.

    YanıtlaSil

Dinliyorum: