İki yakın arkadaş yemek klübü denen zırva klübe girmişlerdir.
Her hafta olduğu gibi öğretmen onlardan bir malzeme istemiştir (mısır ve jambon)
ve
yine her hafta olduğu gibi onlar bu malzemeleri getirmemişlerdir.
Haydi biz bu iki arkadaşa mısır ve jambon diyelim :)
Öğretmen "Evet çocuklaar. Malzemelerimiz nerde bakalım?" der yemek yapmak için fazla istekli bir sesle.
Almanca öğretmenliği kimliğinden tamamen sıyrılmış kendini yemek yapmaya - ya da çocuklara yemek yaptırıp yemeye - adamıştır.
Yemek klübüne kaza ara girmiş olan bütün vatandaşlar malzemelerini öğretmen masasına yığdığı için
Jambonla Mısır ellerini şöyle bir çevirerek "şuralarda bir yerlerde işte bizim malzemelerimiz" demiş ve kısaca yırtmıştır.
Öyle ya da böyle. Yapılacak yemek olan yoğurtlu makarna bitmiştir. Herkes yemeğini yer. Sıra öğretmene gelir.
"Bana neden hiç jambon gelmedi?"
Jambon getirmesi gereken arkadaş (bu benim. böyle entel şeyler hep bana denk gelir.) "şans işte" diyip olayı geçiştirecekken diğer arkadaş atlar.
"Neden acabaaa?"
İmalı bir şekilde jomboncuya bakmaktadır. Bunu duyan Jambon sinirlenir. Sinsice kıstığı gözlerle mısıra bakar.
-Hocam! Hiç mısır tadı alabildiniz mi peki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Dinliyorum: